در این مطلب به نقد و بررسی بازی Civilization 7، یکی از سری‌های جدید این فرنچایز قدیمی می‌پردازیم.
زمانی که فرنچایز CIV را به یاد می‌آورم به جای صحنه‌های پر زرق و برق گلادیاتور‌ها یا جنگ‌های بزرگ، فقط صحنه‌های فیلم تاریخی به ذهنم می آید. این بازی یک کیفیت بی رقیب با بقیه‌ی بازی‌های هم سبک خود دارد که در همه‌ی سری‌هایش تا به الان تکرار شده، از بزرگترین تکرارهای این بازی که شاید باید اصلاح می‌شد رابط کاربری سخت آن است که اطلاعات کافی را به سادگی در اختیارم نمی‌گذارد. برای همین باید در همین ابتدای کار گفت که یادگیری بازی Civilization 7 خودش حوصله می‌خواهد. اینکه با عدم راهنمایی کافی و نوشته‌های بی معنی سیویلوپدیا راهتان را پیدا کنید خودش خسته کننده است.
در سراسر بازی سرتان با راست کلیک، چپ کلیک، نگه داشتن Shift, Alt, Ctrl شلوغ است. اما بخش گیج کننده بازی که شاید شما را هم مثل من خسته کند ساختمان‌هایی است که روی نقشه نشان داده شده ولی نمی‌دانید با آنها باید چه کنید و مجبور میشوید به سیویلوپدیا وارد شوید و اسم آنها را سرچ کنید تا ببینید که چه باید بکنید. حتی نمیتوانید ببینید متخصصان‌تان کجا هستند و باید یک متخصص جدید قرار دهید تا کارتان راه بیفتد.
از جمله نقدهایی که بر این فسلفه مینیمالیستی سری هفتم میتوان در ادامه صحبت‌های قبلی گفت، صفحه تنطیمات با حذف شدن خیلی از بخش‌ها که در سری‌های قبلی بود. سه اندازه جهانی و شش نوع نقشه مختلف وجود دارد اما برای تفاوت بین «قاره‌ها» و «قاره‌های پلاس» شانسی ندارید چون باز هم توضیحی داده نشده و بازی خیلی از جزئیات را ذکر نکرده است.
با اینکه تجربه قدرت شخصی سازی کاربر را تا حد زیادی کاهش داده اما باز هم تجربه وحشتناکی نیست که ارزش پلی نداشته باشد. موسیقی و طراحی صدا شایسته اشاره است. کریستوفر تین با همین صداهای زنگ و بیان جملاتی که مستقیما از ایلیاد گرفته شده‌اند و به زبان یونانی است فضای بازی را واقعا بهتر می‌کند.
اما از داستان بازی Civilization 7 و روایت رویدادهایش نباید فراموش کرد که این بار به خوبی نوشته شده و شخصیت‌های انسانی را قابل لمس‌تر در تاثیرگذاری گستره تاریخ نشان داده است. با بازی در نقش Shawnee، پس از باز کردن قفل کارخانه‌ها، من این گزینه را پیدا کردم که به روش قدیمی مردم وفادار بمانم اما تولید صنایعم کاهش داشت، اما در عوض امتیاز فرهنگی گرفتم. در این بازی باید همه جانبه پیش روید و از بحران‌های زمانی عبور کنید، از جمله حمله‌ی بربرهای قدرتمند تا طاعون که حتی کاشی‌ها را خاکستر می‌کند. البته خیلی موردهای دیگر هم هستند که در بازی حضور دارند که باید طی گذشت مراحل خودتان ببینید.
همچنین دوره‌های بزرگ جهان و دوره‌های کوچک‌تر، از عصر مکانیک جرفته تا اکتشاف همه را در بازی می‌بینید که اساسا میتوان گفت دوره بزرگ میانی از 3 دوره از پایان امپراطوری روم تا آغاز انقلاب صنعتی ادامه دارد. به طور عجیبی بعد از بررسی بازی Civilization 7, و دیدن آخرین مراحل که به تانک و هواپیما می‌رسد و دیگر تکنولوژی جدید جنگی‌ای به شما اهدا نمیشود، متوجه میشوید که بازی تا حدود سال 1950 را پوشش میدهد و خبری از فناوری‌های کامپیوتر خانگی و هلیکوپتر نیست. شرط نهایی پیروزی علمی شما در بازی هم، پرتاب اولین پرواز فضایی سرنشین دار است که چندین دهه با تمدن الان فاصله دارد.
گیم‌پلی Civilization 7 در کل با روایت های تاریخی و داستانی آمیخته شده و به بازی معنا می‌بخشد. و بازی از قبیله‌های آمریکایی واشنگتن دی‌سی در عصر حجر شروع می‌شود و تا بعد‌ها پیش می‌رود. طبق سنت فرنچایز CIV، جنگ از سرگرم کننده‌ترین بخش‌های بازی است که شما را به استفاده از راه حل های هوشمندانه فرماندهان ارتش مجبور می‌کند. آنها اطراف نقشه حرکت میکنند و سدس برای جنگیدن مستقر می‌شوند.
استفاده از محیط و امکانات و همچنین سربازها با استراتژی شما را در هر موقعیت می‌تواند از شکست نجات دهد. اما با این حال یک ایراد در همین جنگ‌ها دیده می‌شود؛ اینکه هوش مصنوعی بازی نمی‌تواند چالش زیادی را برای یک بازیکن با تجربه ایجاد کند. چرا که آنها می دانندجونه اولویت بندی کنند و بهزه بهتری از زمین ببرند. مصنوعی بازی نمی‌تواند چالش زیادی را برای یک بازیکن با تجربه ایجاد کند. چرا که آنها می دانند چگونه اولویت بندی کنند و بهره بهتری از زمین ببرند.
مسیر بازی در عصرهای مختلف می‌تواند دستاوردهای نظامی، فرهنگی، اقتصادی یا علمی داشته باشد و هر عصر هدف خود را دارد که باید استراتژی خود را آماده تغییر با آن کنید.
واحدها و شهرهای بازی از لحاظ بصری پیشرفت بسیاری کرده اند و همچنین از نظر مکانیکی درخشندگی خاصی دارند که دقیقا آن کوه‌های مصنوعی مخالف این طراحی هستند. همچنین وقتی به پوشش و لباس های فرهنگی خاصی که در بازی حضور دارد نگاه میکنم متوجه میشوم که چقدر تنوع در این موضوع زیبا و زیاد است.
یک تغییر یا پیشرفت جزئی کتا این است که یک سری آیتم های قابل تجهیز برای رهبران خاص بازی یا مثلا پس زمینه‌های جدید وجود دارند که با انجام کوئست‌هایی می‌توانید آنها را باز کنید.
همچنین عدم حضور خیلی از شخصیت‌های قبلی مثل گاندی از چیزهایی بود که خوشم نیامد. بسیاری از رهبران که انتظار داشتید در بازی حضور ندارند و به نظر می‌رسد در آینده باید منتظر حضور آنها اما به شرط خریدن باشید که خودش کمی دل زننده است.
جمع بندی
در کل با دیدن Civilization 7، می‌بینید که میل به ساده سازی بازی انگار روی 4X قرار داشته و کمی زیاده روی شده. رابط کاربری به طر عجیبی اطلاعات کمی را در اختیار می‌گذارد و حتی راهنمایی خوبی برای بازی وجود ندارد که بفهمید چه اتفاقی در حال رخ دادن است. با این حال جنگ و دیپلماسی بازی با حضور شخصیت‌های سیاسی بهتر شده و کمی در استعداد روایی هم پیشرفت داشته همچنین گرافیک و صدای آن بسیاری عالی جلوه می‌کند. با این حال شاید اگر علاقه زیادی به این فرنچایز داشته باشید باز هم آن را انتخاب کنید. شاید در آپدیت های بعدی بسیاری از مشکلات بازی حل شده باشند و تجربه بهتری کسب کنید.
