دیگر امروزه همه ما به خوبی میدانیم که صنعت بازی‌های‌رایانه‌ای یکی از پرسودترین صنایع در دنیاست.شرکت‌های بزرگی آمدند ، بازی‌های جذابی آمدند و در نهایت ماندگار شدند و تحولاتی را رقم زدند.اما سوال اینجاست ، صنعت بازی‌سازی در ایران در کجا قرار دارد؟امروز آمدیم تا بازیکت مگ این را در کنار همدیگر بررسی کنیم.
در ابتدا باید جایگاه صنعت بازی‌سازی ایران را در چند بخش بررسی کرد:
جایگاه ایران در جهان
اگر بخواهیم واقع‌بینانه به این مورد نگاه کنیم ، باید گفت ایران جایگاه خاصی در جهان ندارد.با این لازم به ذکر است در مجاورت ایران ، ترکیه توانسته محصولاتی را در عرصه بین‌المللی توسعه دهد و خود را وارد این عرصه کند.تا کنون ایران هیچ استادیو بازی‌سازی در سطح جهانی ندارد!
جایگاه ایران در بازار داخلی
موبایل:
می‌توان گفت صنعت بازی‌سازی در ایران در حوزه بازی‌های موبایلی پیشرفت‌های بسیاری داشته و توانسته با بازی های مختلق و متنوع نظر کاربران را جلب کند و رضایت‌بخش به نظر برسد.هر چند بازی‌های موبایلی فعلی همچنان نمی‌توانند کافی باشند و بسیار نیاز به رشد و پیشرفت را داراست.
کامپیوتر:
تقریباً رسیده‌ایم به اصل ماجرا ، ایران در چند سال اخیر چند بازی تاریخی-مذهبی و نظامی را منتشر کرد.می‌توان گفت که در وضعیت فعلی همین که بتوانیم بازی‌ای منتشر کنیم خوب است.منتهی همچنان می‌توان گفت دستمان در این بخش بسیار خالی می‌باشد.
کنسول:
نه صحبتی هست ، نه دستاوردی.
منابع‌انسانی در صنعت بازی‌سازی در ایران
طبیعتاً یکی از مهم‌ترین عوامل در تولید بازی‌های‌رایانه‌ای ، منابع‌انسانی می‌باشد.افرادی مانند برنامه‌نویس‌ها ، طراحان ، سناریو نویس‌ها و مدیران پروژه.باید گفت که ایران از این لحاظ بحرانی ندارد.اما بحران اصلی اگر در بحث استعدادها نیست در چیست؟در مهاجرت متخصص هاست.
بسیاری از متخصصین ایرانی در حوزه بازی‌های‌رایانه‌ای اکنون در استادیوهای بازی‌سازی خارج از کشور فعالیت می‌کنند!
مهاجرت متخصصین موضوعی نیست که فقط دست به گریبان صنعت بازی‌سازی باشد ، این بحران در تمامی مصارفی که نیاز به متخصص‌هارا داراست وجود دارد.
چه موانعی وجود دارد؟
بر اساس اولویت‌بندی:
تحریم‌ها
برای هر ایرانی ، واژه تحریم واژه بسیار آشنایی‌ست.ما هم نمیدانیم دلیل تحریم‌کردن صنعت بازی‌سازی چیست ولی خب متأسفانه ناچاریم.اما تحریم‌ها چگونه بر صنعت بازی‌سازی در ایران اثر گذاشتند؟به این شکل :
عدم دسترسی به موتورهای بازی‌سازی بروز:
قطعاً اسم موتورهای بازی‌سازی بروز مانند یونیتی و آنریل‌انجین به گوشتان رسیده است ، جالب است بدانید که این موتورها به ایران خدمات نمیدهند و ما نمی‌توانیم از آنها استفاده کنیم.
شاید برایتان سوال پیش بیاید که در ایران کرک برخی نرم‌افزارها وجود دارد و چرا از نسخه‌های کرکی استفاده نمی‌کنیم؟
یکی از اصلی‌ترین دلایل این است که اگر لایسنس اصلی این موتورها خریداری نشوند ، اجازه انتشار این بازی‌ها در سراسر مارکت‌ها ممنوع می‌باشد.از طرفی از آپدیت ، پشتیبانی و خیلی از پکیج‌های پولی محروم می‌مانیم و حتی نمی‌توانیم برای برای بازی‌های آنلاینمان از سرویس‌های بین‌المللی استفاده کنیم!
همین مورد کافیست تا ایرات از چرخه جهانی صنعت بازی‌های‌رایانه‌ای حذف بشود و صنعت بازی‌سازی در ایران فرسوده بماند.آن هم صرفاً بعلت تحریم‌های ایالات متحده!
منع بودن از فروش جهانی:
فرض کنیم که به هر طریقی توانستیم نسخه اورجینال را تهیه کنیم و خروجی قانونی از بازی بگیریم ، اما یک نکته!چگونه آنرا منتشر کنیم؟
مارکت های بین‌المللی فروش بازی هم طبق تحریم‌های ایالات‌متحده به ایران خدمات نمیدهند.
مباحث اقصادی و سرمایه‌گذاری
بازی عموماً یک صنعت پرهزینه و پرریسک می‌باشد.قطعاً با در نظرگیری رکودهای اقتصادی و شرایط صنعت بازی‌سازی در ایران ، منطقی به نظر می‌آید که کسی برروی این حوزه پر ریسک سرمایه‌گذاری نکند!
زیرساخت
اینترنت ضعیف و فیلترینگ‌های پیاپی باعث می‌شود تولید در این سخت‌تر شود!از طرفی پیاده‌سازی آن برروی پلتفرم‌های خارجی هم مشکل‌زاست.
مسائل قانونی و فرهنگی
همانطور که می‌دانید در ایران محدودیت‌های موضوعی برای ساخت بازی‌ها وجود دارد و نمی‌توان برروی هر موضوعی تمرکز کرد.
یکی دیگر از مشکلاتمان هم نبود قوانین بین‌المللی کپی‌رایت در ایران است که خود باعث بروز مشکلات بین‌المللی می‌گردد.
برخی از راهکارها
با وجود این حجم از مشکلات ، همچنان راه‌های بسیاری برای تولید بازی‌های‌رایانه‌ای و چرخاندن چرخ صنعت بازی‌سازی در ایران وجود دارد.
تمرکز برروی بازی‌های سبک:
لازم نیست در ابتدا بازی‌های بزرگ و همچنین پروژه‌های سنگین را کلید بزنیم.می‌توانیم از بازی‌های کوتاه شروع کنیم!
استفاده از بازارهای منطقه‌ای:
ایران با خیلی از کشورهای آسیا ، فرهنگ نزدیک و حتی مشترک دارد.می‌توانیم با تمرکز بر این اشتراکات ، شروع به جلب نظر در این کشورها کنیم و به آرامی خود را به بازارهای بین‌المللی برسانیم.از طرفی انتشار بازی به زبان‌های ترکی ، عربی ، چینی و یا روسی در کنار زبان انگلیسی ، میتواند کمک‌کننده باشد.
جامعه‌سازی ، رویداد و آموزش:
یکی از راه هایی که میتواند به ایران در بازی‌سازی کمک کند ، ایجاد رویداد‌های گیمینگ محور است که باعث افزایش ارتباطات و همچنین ایجاد تیم‌های بازی‌سازی می‌گردد.
از طرفی آموزش‌های پایه در دوران تحصیل در مدرسه میتواند ضمیمه‌ای برای رشد این صنعت باشد.از طرفی آکادمیک کردن بازی‌سازی در ایران ، یکی از اقدامات مثبتی بود که در سال گذشته صورت گرفت!
نتیجه‌گیری:
ایران تا به امروز به دلیل تحریم‌ها ، نبود زیرساخت و وجود محدودیت‌های قانونی ، دچار عقب‌افتادگی در این حوزه شده.اما این پایان کار نیست و همچنان ایران میتواند در این صنعت سهیم باشد.صرفاً لازم است تا از طرف نهادهای دولتی ، سرمایه‌گذارها و متخصصین تلاشی صورت بگیرد تا در ابتدا بازار داخلی را بدست آوریم و بعد هم بتوانیم پا به عرصه جهانی بگذاریم.
همچنان امیدواریم.
